Save

Immortality projects. Zo noemt cultureel antropoloog Ernest Becker ons streven. We zijn tegelijkertijd een symbolische en een biologische mens. De symbolische mens heeft oneindigheid en eeuwigheid bedacht. De biologische mens weet dat zij onherroepelijk sterft. Dit dubbelweten is een kwelling. Om het leefbaar te maken streven we naar een leven dat onthouden zal worden, doorgegeven, onvergetelijk zinvol is. Een mooie hobby, vindt Becker. Menselijk. Je kunt je ook proberen te verzoenen met eindigheid. Becker overleed in 1974. Hoe we nu  onze aankomende collectieve dood ontkennen door ofwel naar Mars te gaan of een van hoogtepunt naar hoogtepunt bewegend instagram leven, het zou hem niet verrassen. Wat hij zou vinden van de kwaliteit van deze onsterfelijkheid projecten, we kunnen het niet vragen. Ik heb wel een vermoeden.

Ernest Becker