Straatartiest

Altijd deze elektriciteitskast. Het bouwen gebeurt met theater. Handgebaren, lopen, woorden, blikken werpen. De compositie is een half-vrijwillig afgegeven persbericht. Dit wordt meegedeeld, als proefje, als tipje van de sluier. Het doet de oneindige verbanden, de eindeloze verhalen, het universum van betekenis waarmee hij in verbinding staat geen recht. Toch is er welwillendheid te onderwijzen. Neem plaats en verdiep u. Ik durf het niet terwijl de meester er nog is. Door de vergeten sleutel afgedwongen wandeling kom ik er alsnog langs. En neem kennis.  Het is een familieverhaal, baby, kinderen, moeder. Nog is alles goed. Nog is er nog niemand verloren geraakt en op straat gekomen.  Alles is op orde. Nog.

Art That Heals