'we' works

"When we started WeWork in 2010, we wanted to build more than beautiful, shared office spaces. We wanted to build a community. A place you join as an individual, 'me', but where you become part of a greater 'we'. A place where we’re redefining success measured by personal fulfillment, not just the bottom line. Community is our catalyst." Bovenstaand etekst is niet van een hulporganisatie, politieke partij of padvinderkamp. Het is een Amerikaanse vastgoedfirma die binnenkort naar de beurs gaat en hoopt 20-30 miljard op te halen.  De baas van WeWork, miljardair Adam  Neumann,  heeft laatst 5,9 miljoen teruggegeven aan het bedrijf. Dit was geld dat hij had ontvangen als vergoeding voor gebruik van het woord 'we',  waarop hij het auteursrecht heeft genomen. Zijn eigen bedrijf mag nu voortaan het woord 'we' gebruiken zonder hem daarvoor te betalen. “The We Company.” is niet zo maar een holle frase, blijkt.

WEWORK-en?

Samen

wielerclub Wolverton, Boxtel. Voorproefje van het nog te openen wielermuseum.

happy

Op de achterkant van de krant de paginagrote advertentie: gelukgewenst bruidspaar!

Wow.  Is dit de publieke kennisgeving? Waarschijnlijk. In China is een trouwreportage een soort kunstvorm. Thema en locatie en kleding zijn zorgvuldig gestyled naar een iconisch beeld. Er zijn speciale trouwkastelen. Zelfs een heel trouwfotopretpark. Met de foto druk je een ambitie voor je huwelijk uit. Hoe je wil leven en samenzijn. Dit is een traditionele bruiloft.. Draak en feniks zijn een ideaal koppel in chinese mythologie. Rood is de kleur van geluk en voorspoed. En het double happiness teken staat centraal.

Chinese trouwfoto's

Het is heel duidelijk op de zwemsteiger naast de nieuwbouwwijk in  Amsterdam Noord.

Rechts een vrolijke groep, gas-bbq, bier, parasols en muziek. Links ouders en kinderen met fris, nootjes en bruscietta.

Rechts is iedereen zwaar,  volwassenen pubers en kinderen. Samen wordt uit volle borst meegezongen.

Links gesprekken over school dieren en hobbies. Slanke lenige lichamen duiken het water in.

Wanneer rechts nieuwe gasten aankomen tonen ze grijnzend twee flessen wit. Een race  over het water volgt. Gezeten op opblaasstoelen, fles wijn in de bekerhouder.

Links wordt met de kinderen overlegd over de maaltijd van groenten uit eigen tuin: courgette, ui. Vlak voor de fitte moeders er ook in duiken klagen ze over stress en werk.

Ik zit in het midden, spreek met links, beweeg mee met rechts.

Helemaal achteraan de steiger springen en spelen en roepen een groep jongens. Zij zijn met elkaar, hun familie zit thuis.

zonder titel

Nesselande, Rotterdam

zin?

bodemloos 3

 Regels accepteren kan ook een vorm van altruisme zijn. Jouw vrijheid is ondergeschikt aan de discipline. Vanuit de regelgever geldt hetzelfde. Het overnachten hier is verboden, de camperplek is vol, het lint garandeert op minimale wijze de veiligheid van de fietsers. In plaats van van de vrijheid van bekeuren, gedogen.

Bodemloos 2

Wat zijn wij als soort? De genetisch zelfzuchtige vechter? Onderzoek wijst anders uit. Wij delen liever eerlijk dan zelfzuchtig te zijn. We hebben een ingebouwd gevoel voor rechtvaardigheid. Zijn we dan doetjes? Gut menschen? Ook niet. Als een lid van de groep niet rechtvaardig is dan bestraffen we dat. Verbaal, met straf of wanneer nodig, met uitstoting. Dat is de bodem in de samenleving.

Zoiets werkt natuurlijk alleen als je je een groep voelt. Verantwoordelijkheid voelt. Vertrouwen hebt in je andere groepsleden.

Adrian vertelt over de wijk waar hij woont in Lima, Zurco, al tien jaar. Ik heb geen band met die wijk of met mijn buren. We kennen elkaar niet. Mijn vrienden, die geweldig zijn, wonen verspreid over heel Lima.

Mijn buurvrouw van 4 deuren verder komt voorbij bij het restaurant waar we buiten een pizza eten. We groeten hartelijk en lachen verbaasd dat we elkaar hier zien. We kennen elkaars leven verder niet. Toch zijn we vertrouwd met elkaar. Maakt het dat we ergens horen.

Geen buren, geen bodem. Zou het zo simpel kunnen zijn?

Hoe kan Adrian dan buren krijgen?

's lands wijs..

In de toko in Nesselande is de bara heerlijk, vers gebakken.  Terwijl we wachten tot ze klaar zijn bladeren we in het interessante blad ALA KONDRE. Bestaat al drie jaar. Alakondre betekent allesomvattend, compleet. Het begrip is afkomstig uit de winti religie.

AK magazine

alakondre ketting

planga

Niet van Cartier dit keer, van Team Bride. Overblijfsel van een hennennacht. Vrijgezellenfeestje in kostuum. Lekker voor het laatst gek doen en drinken.  Voordat het lange lange normaal begint.

Hoe gek is gek? Boef en Dopbwoj en Team Bride willen gewoon geld en aanzien en liefde. In willekeurige volgorde. Niets aan de hand. Business as usual.  Het gek is pose, ritueel.  Radicaliteit conform de norm. 

Wanneer ik daarover nadenk krijg ik enorme zin in echte gekte. Liefst voor gratis.

tekst Planga van Cartier

Hen night prosecco pong

BLOOMING

Noordwijk 2019. De dag na de storm staat de boulevard vol opgemaakte bolides. Nog steeds in flinke wind. 'Belachelijk, bloemen op dure wagens. Is dat nou wat er van over is, van het traditionele bloemencorso?' meesmuilt de vriend. Veel publiek. Badplaats toeristen zijn blij met iedere activiteit wanneer het geen strandweer is. Men is tevreden. Mooi, is het commentaar. Af en toe ook grappig. Selfie time.
Noordwijk 1929. Voor hotel Huis ter Duin staan auto's opgemaakt met bloemen. Een noviteit. Auto's zijn zeldzaam. Er zijn nog nauwelijks wegen. Daarom dit evenement. Aandacht voor de wagen. Het begin van een traditie. Op de voorgrond wat bewonderende badgasten. Op de achtergrond het personeel. Sommige dingen blijven. Andere veranderen. En nog weer andere moeten verdwijnen

SWAP!

Na lezing van het artikel in de Groene Amsterdammer over welke rol  de SWAP fiets in de stad speelt zien we hem staan.

De gekraakte SWAPfiets. Geen slot meer en: een fietspomp achterop. Niemand komt die band meer maken. Goed teken van betrokkenheid. Terwijl we kijken stopt een jonge vrouw en stapt af. Jouwe is wel echt lachen wij.  Wel netjes, geen echte burger. Zij kijkt verschrikt en begrijpt er niets van. Laat maar, zeggen we, je moet het gelezen hebben.

SWAPfiets als meetlat voor betrokkenheid.

anti reclame

Vanuit de auto gezien: doe meer met minder. Mensen.

Cool of eng? Twijfel nog.

THE GREAT DECREASE oftewel DE GROTE KRIMP

recht op bar 2

Wat is er mis met horeca? zie recht op bar 1. Waar moet je dan naar toe, 's avonds. Meesmuilde de vriendin di egraag in een bar afspreekt. Logisch, ze is tussen huizen en heeft geen eigen keukentafel of balkon. Behalve dat, klopt. De bar is de perecte plek om mensen niet te kennen en er toch mee samen te zijn. Want alleen zijn in horeca is de bedoeling niet. Ook met vrienden heeft in een verder leeg cafe zitten iets ongemakkelijks. Je bent teveel en te weinig. Mensen moeten er zijn, onbekenden. 

Ik gooi het in de groep: samen zonder consumptie? De bibliotheek. Klopt kun je prima uren samen zijn. Jammergenoeg mag je er niet praten. Communicatief geen succes. Wij kennen een park in Lima met een soort speakers corner. Daar komen mensne om te sprken en naar elkaar te luisteren. De agora, het plein waar markt, theater en spreekruimte in elkaar overlopen, de plek  Griekse democratie werd besproken kennen ze daar ook niet.

Wij hebben eigenlijk geen ruimte waar je spontaan bij elkaar komt om bij elkaar te zijn.  Een cafe is inderdaad onze agora. Met consumptie en zonder politiek liefst. Willen we een andere wereld dan is een publieke ruimte wellicht een goede stap in de richting.

Dit is een button

Tekst in blauw schuingedrukt

recht op bar

Nu ik in het water lig besluit ik het te vragen.  Bij de woonboot  aan de overkant is het een zomerse bedrijvigheid.  Planten water geven. Boot wassen , baddoeken uitkloppen. wanneer ik binnen gehoorsafstand ben excuseer ik me voor mijn nieuwsgierigheid. Nee hoor, geen punt, aan de overkant moet het komen van de gemeente. Horeca. Naast de aanlegsteiger die nu als stadsstrandje functioneert.  Overlast, vrezen ze, en waarom moet het : op vijf minuten fietsen ligt een festivalterrein met alle bars die je maar kan wensen. Ze besloten nu een keer wat te doen. Gewoon een spandoek. Ik wens ze sterkte, en zwem weerr terug.

Mijn nieuwe handdoek buren lezen het hardop voor: geen Horeca. Jonge stadsgenieters. Waarom en hoe voeg ik ongevraagd toe. z ekijken verbaasd. Is toch gezellig. Waarom niet? ik noem de vijf minuten. En de sloepen die dan aan de aanlegsteiger liggen. Einde zwemmen. Nou, dat denk ik niet zegt zij. Hij knikt. Overlast? Tsja, alles verandert. He tkan toch ook zonder geld, probeer ik nog. Kijk om je heen, allemaal zelfgeorganiseerd, zonder geld. Ze knikken flauwtjes.

Als ze korte tijd later vertrekken wenst ze mij: geniet nog van de rust he.

De bejaarden tuttut. Dat had ze niet moeten doen: 'het gaat me niet om de rust, ik ben gewoon tegen consumeren omdat het de wereld naar de knoppen helpt. Ik geloof in zelfwerkzaamheid.

We schrikken er alledrie van. Zoveel duidelijkheid is eigenlijk ongepast in deze hitte. Het recht op bar. Daarover twisten we midden in de climatechange.

de lange adem van  een  Woonboten commitë

Chinees of Grieks?

Nadat we ons rond 12000 v Christus als boeren vestigen ontdekken we God als boven menselijk orde bewaarder.

Ongeveer 2500 voor Christus wordt op 2 plekken op de wereld daaraan een dimensie toegevoegd. Het bewegend web en de gespleten mens. Volgens Chinese denkers is alles met elkaar verbonden middels de Tao. Iedere verandering verandert alles.   Zoals een druppel dauw die op het web valt het gehele web laat meetrillen. Bij de Grieken scheidt Plato de vrije geest van de gebonden natuur. Voortaan is de opdracht van de mens de geest te trainen als het lichaam.

Ons pad wordt via het christendom het Platoonse. Geest en lichaam zijn gescheiden.  Later wordt bij monde van filosoof  Descartes is de menselijke geest het enig waardevolle en staat de rest van de schepping haar ten dienste.

Vandaar kolonialisme, want: geest exploiteert lichaam/natuur. Zoals Mensen doen.

Je zou zeggen dat nu, achteraf, het bewegend web, alles is met alles verbonden, dichter bij de waarheid blijkt.

Verbinding is nu  een heel populair woord. Alles moet met alles verbonden worden. Burgers met elkaar, met de overheid, bewoners met de buurt. Dat is dus verkeerd Chinees.  . We moeten juist even ophouden met ingrijpen. Alles is al verbonden. Wanneer we dat gaan voelen en beginnen met loslaten gaan we wellicht die bestaande verbindingen accepteren.

En, nog veel later, er naar handelen. In een soort slow motion stel ik me voor...

enorme spinnewebben in Griekenland

aap, God, Trump

Maximaal 150 mensen, zegt de wetenschapper, meer kunnen we niet kennen. Zo veel mensen kunnen we goed genoeg in de gaten houden, als buren. Toen we in grotere groepen zijn gaan leven hadden we hulp nodig. Om elkaar te vertrouwen hadden we een alziend oog nodig, iets dat waakt zodat je je aan de regels houdt. Een god! !2.000 jaar geleden schat hij..

Ik luister naar een podcast van Hidden Brain, die uitzendingen maakt ove wetenschap en wij.

De hypothese is aardig. God als superbuurman. De bel gaat. De bestelling. lLimlach, handtekening, glimlach. Meteen uitpakken maar, vooruit en ook de kast. Ik zet de zonnebloempitten bij de voorraad en ik voel: Klik...

Je zou kunnen veronderstellen wanneer we genoeg geoefend hebben met een god, we klaar zijn voor de volgende stap. De superbuurman in jezelf is zo vanzelfsprekend geworden dat we onderling kunnen uitmaken hoe we het beste samen leven. Entree Filosofie en politiek.

En Dubbelklik: Wanneer je je vertrouwen in de politiek verliest, dan wil je terug. Misschien niet naar god, wellicht wel een dominante en absolute figuur: Entree Trump.

Tevreden glimlachend zet ik de padcast weer op play. Benieuwd waar de wetenschapper op uitkomt.

Podcast Hidden Brain

onder de maan

Alles gebeurt precies zoals voorspeld. De hemelbezem had de lucht geveegd, om 22.00 zien we het. Een hap eruit. Een gekke scheve hap. Nog meer happen en als hoogtepunt is alleen de onderkant van de maan nog verlicht. Geweldig.

Ondertussen spreken we over liefde, kinderen of niet, weer liefde, gentrificatie als witte schuld en hoe erg verbrande karbonades ruiken.

Op de fiets terug is er nog steeds een schaduw. Let op de maan, roep ik naar een troep stoplichtwachters, er is verduistering. De meisjes doen: Ooh, gaaf! De jongen roept: We gaan er aan! Met beide ben ik het eens.

apen en dierentuinen

Apen in dierentuinen gedragen zich anders dan in het wild. Mannetjes gaan meer met elkaar om. Vrouwtjes verdedigen elkaar bij ongewenste sexuele aandacht en vlooien elkaarr. Apen in het wild trekken in groepen door hun territorium en komen andere groepen tegen. Soms leidt dat tot confrontaties, soms niet. Vrouwtjes kunnen worden veroverd. De groep wisselt zo steeds van samenstelling. In een dierentuin blijft de groep hetzelfde. Apen hebben hun gedrag aangepast. Zijn meer sociaal cooperatief geworden.

Als wij apen zouden zijn. Wij hebben ons gevestigd.  We hebben ons gedrag daaraan aangepast. We zijn minder agressief geworden, socialer. Is dan de kapitalistische egoistische mens een oprisping van ouder apengedrag? Of is het de nog meerr aangepaste aap/mens, die zich door omstandigheden steeds meer zelfzucht kan veroorloven? Of is die zelfzucht gewoon een fantasie? Wensdenken. Is de groep nog steeds onze belangrijkste focus?

Frans de Waal over apen

cool, kast?

Door midden. Huh. De koelkast is precies in tweeen gezaagd, in de lengte. We staan er bij te lachen. Ineens roept een man van boven: " Hij is aangemeld. Ze zouden gisteren komen. Van het grof vuil. " Hij zit al de hele tijd klaar, voor het raam. Vervelend hoor, legt hij uit, mensen halen alles uit de plastic zak. Moet ik het weer op ruimen. Hij is overduidelijk gegeneerd door de sociale overlast die hij bezorgt. "Te groot?" vragen wij. "Ja, de draai bij het trapgat ". Veel succes! wensen we en zwaaien.

We lachen nog wat na over zagen, piepschuim balletjes en gesleep.

Maar, hoe is ie dan binnen gekomen? We staan stil.

En welke koelkast heeft hij nu dan? Stom, vergeten te vragen....

unisex of genderneutraal

We kijken. En nog eens. Er is iets met de fiets dievoor het restaurant staat. Iets kan bewegen.  Union Innova heet ie. Is het een vouwfiets? Nee. Na enig detectivewerk zien we het: de stang kan bewegen. Je kunt er ofwel een dames- ofwel een herenfiets van maken.

Het blijkt de enige echte hybride, UNION INNOVA die op de fietsjaarbeurs die in 1980 een prijs gewonnen heeft. In de RAI in Amsterdam uitgereikt door de toenmalige minister van verkeer en waterstaat Nellie Smit-Kroes. Want, fietsen geef je door. En je jongere broer wil geen meidenfiets. En je zus geen jongensfiets. Daar wordt je om uitgelachen. Tenminste. Dat lijkt me de redenering. Met 1 fiets doe je een heel gezin lang. Goed voor het milieu.

Wij zijn gewend aan hybride fietsen. Aan marktplaats. Iedereen heeft zijn eigen fiets en krijgt een andere wanneer nodig. Er is geen minister die voor een beweegbare stang nog een prijs geeft. Wel voor diversiteit, genderneutraliteit of CO2 opslag. Vooruitgang. Toch?

innovatie award winnen?

Collectief lichaam

Op de eindexamenexpositie Van de kunstacademie St Joost, Breda, trok een zich steeds hervormend collectief lichaam van studenten door de expositie. Een verenigend en verbindend gebaar. Ons jaar, ons werk, onze show. Mooi.

moreel appél 5

 "solidarity is not a crime"

"however graffity is. "

Commentaar na het schoonmaken?

Of juist de reden om schoon te gaan maken?

Geen feel good moment...

Dom individu slimme zwerm

Fascinerend onderzoek naar deeltjesrobot: een supersimpel robotje kan in een groep met dezelfde simpelaars dingen die het zelf niet kan. Het geheel is meer dan de som der delen.

Kijk naar deze schijfjes op weg naar het licht

Is dit bij ons ook zo? Wat kunnen wij in groep wat we niet alleen kunnen? Geen simpele versterking. Echt iets anders. Niet alleen versterken van je eigen gedrag, ander gedrag... Moeilijk. Oefenen we wel genoeg.

lees over domme robots op NEMO kennis link

Goede wil

Het is warm en zondag  onderweg en zij bukt , raapt en verzamelt. Rustig tempo. Alsof het geen werk is maar een oefening. Speur, stap, buk, raap, verzamel. Opnieuw.

Tussen de benen van een andere vuilnisbak is een sculptuur van piepschuim ontstaan. In hoopvolle afwachting van een volgende opruimer.

Wanneer ik terugrij is inderdaad het groen groener. De straat weer alleen straat. Dank beoefenaars! Dank.

Ongevraagd advies

Niemand is te laat. Ik ben een dag te vroeg. Ok. Dan maar een muntthee, wanneer de vriendelijke serrveerster vraagt of ik nu wél iets wil bestellen. Had daarmee gewacht tot de anderen kwamen. Terwijl ik schrijf en muntthee drink kijk ik op. Kunstenaar en technische dienst hangen de kunst op. Midden in het midden. Door dat dubbele midden wordt het werk onzichtbaar. Die strategie gebruikte mijn moeder ook in haar laatste Alzheimer jaar. Spullen worden rustig als je ze precies symmetrisch neer zet. Ze verdwijnen. Stilte in het hoofd. Probeer het maar. Werkt.

Wanneer de thee op is meld ik me bij de steiger: "Dit klopt niet, het hangt te evenwichtig, het valt weg". De technische man kijkt niet eens om, de kunstenaar is verrast en de floormanager verontrust. "Dank u dat dit meld", zegt ze 'rare vrouw' zie ik haar denken 'kort houden', "We zullen er naar kijken". Ik knik beleefd, glimlach en vertrek. Ik ken die blik.

De volgende dag is iedereen op tijd. Ik kijk. Verdomd. Het doek is uit de symmetrie bevrijdt. Ha! Dat doet goed. 1-0 voor de menselijke soort.  

Man slaat Man slaat Planeet

Onderdeel van de presentatie 'Ecologic Toning' van studente Cristina op de Master Urban Developement op de TU Bouwkunde Delft was dit citaat van Murray Bookchin:

"The notion that human must dominate nature emerges directly from human dominating human.
But it was not until organic community relation dissolved into market relationships that the planet itself was reduced to a resource of exploitation"
Murray Bookchin 1965

vertaald:
Het idee dat de mens de natuur moet domineren, is rechtstreeks te herleiden tot de mens die de andere mens domineert.
Maar het was pas toen organische gemeenschaps banden verdampten tot marktrelaties, dat de planeet zelf een exploiteerbare bron werd.

Zo linkt kolonialiteit dus aan klimaat verandering.
Global Warming keren kan dus alleen door verandering van de opvatting over macht zelf.
Ja, jij zegt DUH, ik zeg, OEI...

moreel appél 4

In Memoriam, Amsterdam, juni 2019

moreel appél 2

Utrecht CS, uitgang Jaarbeurszijde. 15 juni 2019. Afzender onbekend.

Mensen lezen

Ha, vijf meiden met vlechthaar en rugzakjes. Alle vlechten zijn wel verschillend van soort. In een staart, rondom, klassiek skandinavisch, slordig. Schattig. Toch een groepje willen zijn in de grote stad. Ziet er leuk uit.

Ben te laat voor een foto. Een grote groep, zo te horen Duitse, jongeren stapt ervoor. Even checken, ja, de jongeren zijn inclusief. Diverse kleuren maten en stijlen staan te babbelen. Een klas? Wat is de gemene deler? Spijkerbroek en sneakers, en, jeetje. Hoodies. Verschillend in kleur. Wat grappig, met allemaal namen achterop. Hun namen?

Juist, het is een klas op schoolreis. Nu zie ik ook de leraren. Andere hoodie merk, deftiger, ook namen achterop en ja, daar staat het: Abschluss 2019, eindexamen 2019.

Duidelijk. Klas met leraren, met rugzakjes van de vliegmaatschappij.

Wacht even!  De vlechten meisjes wilden zich juist afzonderen. Geen groep zijn met hun eigen groep.

Zo zit het: Een wij, coole meiden, in een wij, de klas, in een wij, de opleiding. Voor het laatst zo bij elkaar. Tevreden stap ik de pont af.

Mensen lezen? kijk hier wat lichaamshoudingen vertellen

Papa hartje

Trots lopen de vaders in mijn buurt achter de auto's. Duur kado, wel onvergetelijk. En goed zichtbaar. Iedereen is meteen duidelijk hoeveel jij van je kleine houdt.
Wanneer je kleine nog te jong is om zelf richting te kiezen, gebruik je de afstandsbediening om hem/haar te sturen. Is ook leuk.

Ze zijn wel groot. Vandaar...

Natuurlijk vind ik het om alle voor de hand liggende redenen niks. Toch uiteindelijk nog een voordeel bedacht: deze kids zijn wel alvast gewend aan de elektrische auto.

Geinspireerd? Bekijk de nieuwste modellen

Normaal doen

Volkskrant recensie over het boek : het plezier van alles dat mag van Adam Phillips

Hoe de obsessie voor het verbod het genot van het toegestane in de weg zit.

Solidariteit

Terwijl op de achtergrond berichten klinken over tankers die wel of niet zijn aangevallenen of er oorlog komt,  kijk ik in het net gevonden boek over de DDR. Het is een koffietafelboek, glossy, in vier talen en toont de levende glorie van het communisme. Alledaagse kinderen en moeders, bijeenkomsten, wetenschappelijke uitvindingen, arbeiders, alles staat er in. Iedereen is blij, trots en betrokken. De pagina voor me toont een opgetogen bijeenkomst in waarachijnlijk een fabriekshal. Mensen in blauwe werkjassen, gewone kleding, jong oud. Boven het podium het spandoek met: solidariteit hilft. De besnorde man waarom het te doen is, is mij onbekend. Het gevoel daar in de hal, daar heb ik nog een vage herinnering aan. Blij zijn omdat je samen iets politieks voor elkaar gekregen had. Je sterk en hoopvol voelen. Moet ergens in de jaren zeventig/tachtig geweest zijn.

Lang niet gehad dat gevoel. Niet bij gebrek aan gelegenheid. Wij, mijn partner en ik, zijn samen met anderen voortdurend actief om dingen voor elkaar te krijgen of juist ongedaan te maken. Ook niet door gebrek aan resultaat. Soms lukt iets. Gewonnen, fijn. Wat ontbreekt is het vieren van het onderliggend principe:

Solidariteit. Samen jezelf in het zonnetje zetten. Voor elkaar! Altijd!

WIE IS DE MAN OP DE FOTO

2019 extinction rebellion

"ONZE EISEN

1. De Overheid moet de waarheid vertellen over hoe levensbedreigend de huidige situatie is, en moet de noodzaak voor verandering communiceren: waaronder wat bedrijven, gemeenschappen en individuen moeten doen. Ecologisch bewustzijn moet in alle vormen van onderwijs geïntegreerd worden."

de eisen van extinction rebellion

1999: battle of Seattle

Werk in uitvoering

Ook het stopcontact gevonden. Nu nog: capuccino of thee?

"Keppler is laptop vrij sinds 1 juni," excuseert de vriendelijke dame. Wij kijken blijkbaar nogal verbluft.

'Ja, straalt ze, komen hele goeie reacties op. "

Wij excuseren ons: we moeten écht met laptop werken en pakken weer in.

Naast de fiets, terwijl het verder regent, geven we het toe: best geschokt.

Paria's in plaats van welkome gasten. Niet dat we het neit begrijpen. Op 1 kopje koffie een hele ochtend monomaan achter een scherm, niet gezellig en niet lucratief. Maar toch. Het is ook een soort je sociale plicht doen: werken alsof het een hobby is.

Na nog 30 seconden zijn we onderweg naar het volgende adres. Waar we welkom zijn en gewoon voor het gebruik van een tafel betalen. Want werk is natuurlijk gewoon werk.

Weten waar je nog welkom bent?   Lincoln USA

dubbele blik

Wanneer ik opkijk vanuit mijn boek, comfortabel op het gras in het park zie ik:

Een man genietend van de zon en een jongen  op weg naar de verjaardag van zijn nichtje.

Of:

Een Alkie en een helium party .

Yep! We make the city.

No future

In het voorbijgaan zie ik de tekst op de muur van de nu bijna lege opgeheven kringloopwinkel.

De maakbare toekomst voelt inderdaad voorbij, de toekomst lijkt nu alleen nog de consequentie van het verleden...

oud en nieuw

In a New York state of mind... Nieuw Noord state of mind. Ja, dat doen we. Ja, want Noord is ook cool en fris nu. Succesvol. Populair.

Heel iets anders dan de Oud Noord state of mind dus.  Klaarblijkelijk.

Tegelijkertijd is er ook geen Nederlandse optie voor nog geweldiger dan Amsterdam, waarin Noord al ligt.  Dus naar N.Y.

Wat de tekst op de de zwarte button betekent: ' private land, shared services '  wordt duidelijk op de website.

De nieuwkomers hebben een 'elegante ontspannen stadstaatje' uitgeroepen.  Wow. Echt Nieuw Amsterdam.

Tip aan de locals: neem  geen dekens aan van vreemden...

REPUBLICA Amsterdam

Vlees of vierkante meters

Sinds kort geldt een stikstoflimiet voor natuurgebieden.  Bouwen stoot stikstof uit. Mag niet meer in de buurt van natuur. Volgens politiek verslaggeverRon  Fresen ontkomt het kabinet niet aan ingrijpende politieke keuzes en het stellen van prioriteiten.: "Compensatie van stikstof op andere terreinen. Neem bijvoorbeeld Eindhoven. Daar zou het uitkopen van veehouders met megastallen een oplossing kunnen zijn om ruimte te maken voor de bouw van woningen".

Worst of wonen dus. Geweldig. De wereld is eindelijk rond.

er gebeuren nog meer ronde dingen:

mode en brand